Is duiken eng? Mijn eerste duikervaring!

Duiken wordt vaak gezien als spannend of eng. Maar is duiken eng? Of valt het allemaal reuze mee? Hier vertel ik je mijn eerste ervaring met duiken. Ik koos ervoor om dit voor het eerst in Panama te doen. Een voor mijn gevoel fijn en veilig land en daarnaast hoorde ik alleen maar goede verhalen om me heen. Daar ging ik dan!

Scuba Coiba, Santa Catalina

Via internet had ik al wat duikscholen in Santa Catalina bezocht. Ik hoorde van verschillende reizigers dat Santa Catalina een goede plek was, omdat je hier vlakbij het eiland Coiba zat. Een eiland met prachtige natuur en een schitterende onderwaterwereld. Via wat zoeken via Google, kwam ik uit bij Scuba Coiba. Een duikschool die hoorde bij PADI en daarnaast veel goede recensies had. Ik besloot ze te mailen en al vrij snel kreeg ik een mail terug in goed Engels. Voor mij een pré, omdat m’n Spaans (nog) niet vloeiend is. Na wat heen en weer gemail, besloot ik om met deze school mijn eerste duik(en) te gaan doen. Spannend!

Voorbereiding

Bij aankomst kreeg ik meteen een wetsuit en al het duikapparatuur om. We vertrokken na een korte theorie in een bootje naar een strandje met prachtig wit strand. Echt een paradijs! De instructeur stelde me erg gerust, want ik was echt wel een beetje zenuwachtig. Na een korte uitleg mocht ik het water in plonsen en moest ik een aantal oefeningen doen die we van te voren hadden gedaan. Mijn zenuwen verdwenen als sneeuw voor de zon, dit was gaaf! Na het goed uitvoeren van alle oefeningen mochten we weer terug in de boot. De eerste echte duik kwam eraan!

De eerste duik

In eerste instantie had ik niet verwacht dat het zo snel zou gaan, maar ik lag sneller in het water dan ik ooit had gedacht. De eerste minuten had ik eerlijk gezegd geen idee wat ik precies aan het doen was. Ik wilde graag naar beneden, maar het klaren lukte mij niet zo goed. Nadat dit was opgelost en goed ging, was het tijd om naar beneden te gaan. We waren nog maar net op 10 meter diepte en er zwom opeens een reuze schildpad langs me. Ik keek m’n ogen uit en kon niet geloven wat ik allemaal zag daar beneden. Waarom had ik nooit eerder besloten om dit te gaan doen!?

Volgende duiken

Na de eerste duiken volgden er nog 2 duiken. De tweede was net zo spectaculair als de eerste en ik zag fantastische mantarays sierlijk door het water zwemmen en ik zag zelfs haaien! Wel was er iets meer stroming waardoor ik mezelf soms al spartelend en vinnend, (nou ja, fietsend onder water noemde mijn vriend het :-)) probeerde vast te houden aan de divemaster. De derde duik was iets minder qua zicht, omdat er veel plankton in de zee was. We waren namelijk op deze plek aan het duiken om walvissen te spotten. Helaas niet gezien, op een walvisstaart in de verte na. Ook dat was al spectaculair natuurlijk!

Of het eng was?

Om eerlijk te zijn was ik van te voren sceptisch. Ik ben een enorme schijtbroek en heb last van vliegangst, hoogtevrees en alles wat je je maar kunt bedenken. Van te voren was ik dan ook vooral bezig met: Hoe zou het zijn als ik niet meer zou kunnen ademen of stel je voor dat ik opeens alleen ben in die grote oceaan! Natuurlijk maak je jezelf hier alleen maar gek mee en daarom besloot ik op de dag zelf het maar op me af te laten komen. En guess what? Dat is de beste manier ever! Ik heb een fantastische dag gehad, zonder ook maar een keer angst voor iets te hebben.

Tuurlijk was het spannend als er een mantaray of schildpad naast me zweefde. Maar de kick en adrenaline die je ervan krijgt is geweldig! Je waant je echt in een andere wereld en je hoort alleen maar je eigen ademhaling, wat zorgt voor een oase van rust. Ik ben erachter gekomen dat ik moet stoppen met yoga en eens wat vaker die zee in moet gaan duiken, want daar word je pas écht zen van! Mede dankzij Scuba Coiba heb ik zo’n goede ervaring gekregen en daar ben ik hun erg dankbaar voor. Mocht je dus in Panama willen duiken, ga zeker naar hun toe. Ze spreken goed Engels en geven een erg goede begeleiding. Ik ben in ieder geval fan en kan niet wachten om mijn PADI te halen!